Op een donderdagochtend in april loop ik het moderne kantoor van aannemer NTP in Hattem binnen. Een fris kantoorpand op een net zo fris bedrijventerrein met een moderne uitstraling. Ze blijken er een kleine twee jaar geleden gevestigd te zijn en zelf de aanleg van wegen verzorgd te hebben. Dat kan ook niet missen, want NTP is al jaren een gevestigde naam actief op het gebied van wegen, bodem, water, energie en advies. In de kantine schuif ik aan bij Gerhard Weitkamp, vestigingsdirecteur, en Jacqueline Souman, werkvoorbereider die inmiddels een half jaar bij NTP aan de slag is via CoBuilders. Ik spreek het tweetal over onze samenwerking en de ontwikkelingen op de arbeidsmarkt.

 

Gerhard vertel, hoe is de samenwerking met CoBuilders tot stand gekomen?

“NTP is in 1997 ontstaan uit een samenvoeging van drie bouwbedrijven. Jarenlang hebben we ingezet op werken met vaste mensen in vast dienstverband. Samenwerken met een extern bureau kwam lange tijd niet ter sprake. De huidige arbeidsmarkt en de vraag naar flexibiliteit die dit met zich meebrengt, heeft ervoor gezorgd dat we op zoek zijn gegaan naar een andere aanpak. Twee jaar geleden ben ik bij NTP begonnen en ik was gewend om met intermediairs samen te werken. Ik geloof in een tussenvorm als het gaat om het aantrekken van personeel. Als bedrijf zelf energie steken in werving en selectie, maar ook samenwerken met bureaus die de kandidatenmarkt nog een stukje beter kennen. Toen Chenanja van CoBuilders in de lucht kwam met interessante profielen, zijn we samen gaan zitten om een samenwerking te bespreken.”

 

Wat levert het jullie op?

“We krijgen toegang tot geschikte medewerkers die we zelf niet altijd kunnen vinden. In de huidige markt lijkt het soms onmogelijk om de juiste mensen te bereiken. Niet alleen vanwege de vraag en het aanbod dat niet meer gelijk loopt, maar ook vanwege de veranderende rollen. Functies zijn meer coördinerend geworden en communicatieve vaardigheden zijn steeds belangrijker. Je staat niet meer met je voeten in de klei, maar met een iPad in de hand. Dat vraagt om andere kwaliteiten. We moeten als werkgever verder kijken en CoBuilders kan ons daar goed bij helpen. Jullie kennen de kandidatenmarkt en weten met jullie jarenlange ervaring goed in te schatten welke mensen bij ons bedrijf passen. Jacqueline is daarvan een goed voorbeeld. Met een totaal andere werkachtergrond en nul ervaring in de aannemerij viel zij niet binnen onze kandidatendoelgroep. Ik durf wel te stellen dat we haar nooit zelf hadden gevonden. Laat staan dat we direct haar potentie hadden gezien.”

 

Vertel Jacqueline, hoe is de link naar NTP gelegd?

“Met een achtergrond in de sport en tuinbouw was een baan in de aannemerij niet de meest logische stap. Toch heb ik van jongs af aan interesse in techniek gehad en past mijn ‘niet lullen, maar poetsen’-mentaliteit bij het werken in de bouw. Naast het runnen van mijn eigen onderneming, was ik op zoek naar een parttime baan in loondienst voor meer vastigheid. Civieltechnische vacatures spraken mij aan en ik besloot een sprong in het diepe te wagen. CoBuilders kwam op mijn pad en na een leuk kennismakingsgesprek had ik het gevoel dat jullie precies aanvoelden waar ik naar op zoek was. Vanwege mijn back office ervaring en ambitie om me verder te ontwikkelen in de civiele sector, zag Chenanja kansen bij NTP. Er werd een nieuw kantoor in Leusden geopend en iemand met een verfrissende achtergrond kon daar juist van waarde zijn.”

 

Openstaan voor vernieuwing. Is dat een must als werkgever, Gerhard?

“Dat denk ik wel. We beseffen ons maar al te goed dat de wereld verandert en dat behoeften van medewerkers anders liggen dan tien jaar geleden. We maken daarom bewust andere keuzes. Een goede werk-privébalans en het beperken van werkdruk zijn belangrijke pijlers in ons beleid. Zo geven we medewerkers de mogelijkheid tot flexibel werken. Een vader die zijn zoon eerst naar school brengt? Een medewerker die iets later begint, omdat hij in de ochtend gaat sporten? Dat is helemaal oké. Voorheen was het not done om minder dan 40 uur te werken. Ik geloof er wel in dat dat kan, je moet het werk dan gewoon anders gaan organiseren. Als je flexibel bent richting je medewerkers, krijg je die flexibiliteit ook terug. We kunnen dat ook veel meer gaan uitdragen, want het is een kans om mensen mee aan te trekken. Ons uitgangspunt is dat we werk aannemen voor de mankracht die we hebben. Dat betekent dat we soms ‘nee’ zeggen tegen aanvragen. Daarmee voorkomen we dat we te veel hooi op de vork nemen en ik ben ervan overtuigd dat dat een positieve uitwerking heeft op de werksfeer en de tevredenheid van ons personeel. In de praktijk zien we dat terug in een lage uitstroom en een hoge betrokkenheid.”

Mooie koers! Hoe ervaar jij dat Jacqueline?

“Ik ben het helemaal met Gerhard eens. Sterker nog, flexibiliteit was voor mij een voorwaarde voor de overstap naar een nieuwe baan. Ik ben een alleenstaande moeder van drie kinderen en een flexibele tijdsindeling maakt het voor mij juist mogelijk om parttime te werken. Bovendien krijg ik alle ruimte om te leren. Ik ben gekoppeld aan een collega-werkvoorbereider met wie ik de taken uitvoer. Ik kan en mag steeds meer zelf doen, maar ervaar totaal geen druk. Ik voel dat NTP in mij gelooft en in mij investeert als medewerker en dat geeft veel vertrouwen. Al na een maand spraken Gerhard en ik naar elkaar uit dat we voor een lange termijn samenwerking gaan. Ondanks dat ik het eerste jaar gedetacheerd werk via CoBuilders, voel ik me een volwaardige medewerker van NTP. De klik is ontzettend goed met zowel het bedrijf als de collega’s. Het contact op afstand met CoBuilders is daarbij een extra voordeel. Af en toe heb ik contact met Chenanja of Josca, de CoBuilders-adviseur aan wie ik gekoppeld ben. Het is erg fijn om met Josca te kunnen sparren over uitdagingen die ik tegenkom of na te denken over mijn ontwikkeling. Zie het als een ervaren sparringpartner die er wat meer buiten staat en objectief advies kan geven.”

 

Vrouwen in de bouw winnen langzaamaan meer terrein. Wat is jouw kijk daarop Gerhard?

“Vrouwen zijn een goede aanvulling in deze toch nog overwegende mannenwereld. Het zorgt voor dynamiek op de werkvloer. Ik merk dat er meer aandacht is voor sociale onderwerpen en het leidt tot andere gesprekken. Zoals ik eerder aanhaalde is er bovendien een verschuiving in rollen gaande, waardoor de keiharde technische vaardigheden wat meer naar de achtergrond verdwijnen. Bij veel functies in de bouw ben je nu niet meer alleen bezig met de uitvoering van werk, maar met afstemming met betrokkenen. Sociale en communicatieve vaardigheden zijn veel belangrijker geworden en daar kunnen vrouwen nou juist vaak het verschil mee maken. Ik pleit dus absoluut voor het stimuleren van vrouwen in de bouw.”

 

Een blik vooruit: hoe zie je de samenwerking met CoBuilders in de toekomst?

“Een duurzame samenwerking met CoBuilders past bij onze plannen voor de toekomst. We willen ons de komende jaren voornamelijk verder ontwikkelen op inhoudelijk vlak. Het doel is om klanten volledig te ontzorgen. Onze dienstverlening zal daarom nog completer worden, waarbij we volledige bouwteams met diverse mensen en vaardigheden kunnen bieden. We hebben niet meer alleen mensen voor de uitvoer nodig, maar juist ook communicatieve en organisatorische talenten. Daar kan CoBuilders ons goed bij helpen. Het voordeel is dat Chenanja en Josca ons inmiddels goed kennen en ze alleen met passende medewerkers bij ons aankloppen. En als ze ons dan af en toe ook nog weten te verrassen, kan je alleen maar spreken van een waardevolle samenwerking.”

Het carrièrepad van Nedim (36) kent interessante bewegingen. Na een start in de hoogbouw, kwam hij per toeval in de ondergrondse infra terecht. Noodgedwongen maakte hij in crisistijd de stap naar zelfstandige, ondanks dat hij niets van ondernemen wist. Dit bleek een verrassende stap. Zijn bedrijf groeide snel en binnen no time had hij als uitvoerder 24 medewerkers onder zich. Dat hij daardoor zelf in een managersrol op kantoor belandde, knaagde aan hem. Hij mistte het werk buiten en besloot daarom het roer volledig om te gooien.

 

Je besloot je gevoel te volgen. Op welk punt besloot je dat je het anders wilde?

“Doordat ik zoveel personeel onder me kreeg, moest ik meer en meer managementtaken gaan doen. Ik kwam niet meer buiten, terwijl ik de binnen- en buitenafwisseling van de rol als uitvoerder zo leuk vond. Ik wil de bouwplaats organiseren en met een glimlach naar mijn werk toe gaan. Mijn plezier verdween en ik besefte dat ik dit geen jaren meer ging volhouden. Ik besloot het personeel bij elkaar te roepen en ermee te stoppen. Toen iedereen een andere klus had gevonden, heb ik zelf een maand niks gedaan. Ik heb het kantoorpand en de hal leeggeruimd, zodat ik echt met een schone lei kon beginnen.”

 

Wat een dappere keuze. En toen begon een nieuwe zoektocht.

“Klopt, ik besloot mijn LinkedIn-profiel open te zetten en me te oriënteren. Al snel werd ik benaderd door verschillende recruiters, maar het bericht van Karlijn van CoBuilders viel op. Zij vroeg me letterlijk wat ík wilde. Een kennismaking met Chenanja op de welbekende CoBuilders-bank volgde en mijn wens was helder: ik wilde weer buiten aan de slag als uitvoerder. Niet lang daarna kreeg ik een aantal bedrijven voorgelegd, waaronder aannemingsbedrijf Van den Heuvel. Ik herkende ze als sponsor van de voetbalvereniging van mijn zoontje, dus dat wekte toch gelijk mijn interesse. Al meteen na het eerste gesprek had ik het gevoel dat het klopte en een week later kon ik beginnen. Chenanja had het goed aangevoeld, dit was de plek die ik zo gemist had.”

 

Wat is je rol en aan wat voor soort projecten werk je?

“Ik ben uitvoerder bij Van den Heuvel Oostzaan. We bouwen, onderhouden en beheren infrastructuren voor water, energie en telecommunicatie in de regio Amsterdam. Deels dus ook nieuw voor mij, want van riolering wist ik nog maar weinig af. In de eerste periode liep ik daarom met een collega mee om kennis op te doen. Inmiddels heb ik mijn eigen project, waarvoor ik alles coördineer. Ik ben er verantwoordelijk voor dat de nutsaansluitingen gelegd worden in de straat naar het gebouw toe. Ik regel op de achtergrond alles met de betrokken partijen, zorg ervoor dat er op het juiste moment materiaal is en dat de juiste mensen op de bouwplaats staan om het werk uit te voeren. Daarnaast ben ik het centrale aanspreekpunt voor de aannemer. En het mooie is, dat doe ik afwisselend vanuit kantoor én op de bouwplaats.”

 

Kijk, terug op de plek waar je gelukkig bent. Wat zijn de uitdagingen?

“Het zijn totaalprojecten, dus het is een zeer dynamische rol. Het klinkt misschien simpel om wat zaken in de grond te bouwen, maar op de achtergrond moet er veel gebeuren. Denk aan het organiseren van wegomleidingen, afzettingen en vergunningen bij de gemeente. Er komt een flink stuk administratie en vastlegging bij kijken. Een andere uitdaging is het werkgebied in Amsterdam. De ruimte is beperkt, verkeerssituaties zijn druk en er zit gigantisch veel in de grond in Amsterdam. Het is altijd weer een technische uitdaging om nieuwe infrastructuur aan te leggen. Daarnaast moet alles natuurlijk ook veilig gebeuren en hebben we dus te maken met een legio aan Nederlandse veiligheidsregels. Samen zorgt het ervoor dat het best hectisch kan zijn. Gelukkig ligt het rennen en vliegen mij goed en kan ik bij wijze van spreken bij tien verschillende projecten tegelijkertijd aanstaan. Als ondernemer heb ik daar ook mee te maken gehad. Er is altijd een oplossing, het komt altijd goed.”

 

Een mooi uitgangspunt. Wat vind je het leukst binnen jouw rol?

“Daar hoef ik niet lang over na te denken: de dynamiek. Als ik ’s ochtends om 06.00 uur op mijn werk aankom, weet ik nooit wat de dag gaat brengen. Ik werk met een planning, maar ik weet ook dat de dingen vaak anders lopen. Juist omdat het Amsterdam is. Van tevoren weten we niet wat we gaan tegenkomen in de grond. Dat maakt het interessant en niet zo voorspelbaar.”

 

Welke ontwikkelingen zie je binnen jouw vakgebied?

“Naast de snelle ontwikkeling op het gebied van digitalisering, zie ik dat de inhoud van rollen verandert. Er wordt van bouwers veel meer verwacht dan jaren geleden. Ze moeten over bredere capaciteiten beschikken en krijgen meer verantwoordelijkheid. Je bent niet meer alleen een grondwerker die een put moet graven, je moet ook verder kunnen kijken. Wat betekent dit voor een leiding die verderop ligt? Ik omschrijf het vaak als een hbo’er met een schep in de hand. Mensen die goed met hun handen kunnen werken, maar ook op hbo-niveau kunnen denken. Dat geldt overigens ook voor mijn rol. Een uitvoerder was vroeger alleen buiten bezig met de techniek, nu horen daar ook administratieve kantoortaken bij. ”

 

Waar sta je over vijf jaar?

“Dan doe ik hopelijk precies hetzelfde als wat ik nu doe. De rol en de organisatie passen perfect bij me. Van den Heuvel is een echt familiebedrijf met een prettige werkcultuur. De mate van samenwerken is groot en ik ervaar persoonlijke banden met collega’s. De uitvoerders-rol gaat voor mij nooit vervelen vanwege de dynamiek. De ontwikkelingen gaan ook gewoon door, dus ik ben nooit uitgeleerd. Ik weet het helemaal zeker, hier word ik gelukkig van.”

Erik (57) is hoofd uitvoerder bij Van Gelder, een aannemer die boven- en ondergrondse infrastructuur realiseert. Als zzp’er werkt hij aan het project ‘Windplan Groen’ waarbij 90 nieuwe windturbines worden gerealiseerd. Erik is verantwoordelijk voor de aanleg van de kraanopstelplaatsen waarop de windmolens gebouwd worden en de gehele infrastructuur op het windpark. Bij dat laatste kun je denken aan de toegangswegen naar de turbinelocaties waarover de windmolens worden aangevoerd. Een project met een moeizame start, maar Erik laat zich er niet door uit het veld slaan.

Sinds 2012 werk je als zzp’er. Hoe is de samenwerking met CoBuilders ontstaan?
“Klopt, ik begon in crisistijd voor mezelf. Gek genoeg ben ik altijd soepel aan projecten gekomen, zelfs toen. Drie jaar geleden kwam ik in contact met Chenanja. We hadden een vrijblijvende kennismaking, maar konden op dat moment nog niets voor elkaar betekenen. Chenanja bleef regelmatig contact zoeken, puur om even bij te praten. Dat waardeerde ik altijd enorm. Als zzp’er ben je veelal op jezelf aangewezen. Dan is het af en toe prettig om met iemand te sparren die de markt ook kent.”

Hoe kwam het vorig jaar dan toch tot een samenwerking?
“Aan de hand van ons contact kreeg Chenanja een goed beeld van wat ik zoek in opdrachten. Zo kon ze gericht haar ogen voor me openhouden. Toen ze me belde voor deze klus, was het dus ook een schot in de roos. Ik zocht op dat moment iets nieuws en het project ‘Windplan Groen’ had alles in zich waar ik energie van krijg.”

Een grootschalig en complex project. Vertel eens iets over jouw rol.
“Ik ben hoofd uitvoerder en begeleid het buitenwerk. Dat wil zeggen dat ik verantwoordelijk ben voor het maken en bewaken van de planningen en de voortgang van het project. In mijn team zitten 20 collega’s, waaronder ontwerpers, werkvoorbereiders en projectleiders. Ik houd het overzicht en schakel met belanghebbenden.”

Wat zijn de uitdagingen?
“De voorbereiding van het project liet te wensen over, waardoor we een moeizame start hadden. Het ontwerp werd keer op keer ter discussie gesteld door de opdrachtgever, waardoor we erg ad-hoc moesten werken. Vooruitplannen was niet te doen en we moesten constant schakelen. Tegelijkertijd bleven de deadlines wel staan. Een moeizaam proces, waar je flexibel mee om moet kunnen gaan.”

Welke ontwikkelingen zijn er binnen jouw vakgebied?
“Ik zie twee zorgelijke ontwikkelingen die elkaar versterken. De tijdsdruk van projecten lijkt inherent aan het werk te zijn geworden. Planningen zijn strak en bieden weinig ruimte. Daar staat de beschikbaarheid van personeel tegenover. Het tekort aan goede mensen is echt een bottleneck. En dan met name de mensen in de uitvoer die de handen uit de mouwen kunnen steken. Er is nauwelijks nieuwe aanwas. Weinig jongeren kiezen voor een carrière in de wegenbouw. Met je voeten in de klei staan wordt niet meer aantrekkelijk gevonden. Die combinatie van tijdsdruk en personeelstekort maak het echt heel erg lastig.”

Dat klinkt als een flinke opgave. Zie je ook positieve ontwikkelingen?
“Ja zeker, de technologische ontwikkelingen nemen een toevlucht. De branche is nog vrij traditioneel, maar er worden wel echt stappen gezet op het gebied van automatisering. Machines gaan bijvoorbeeld op GPS draaien. Er worden modellen gemaakt en kraanmachinisten zien op een scherm wat er gemaakt moet worden. We moeten wel mee, want als bedrijf wil je aan de criteria blijven voldoen voor aanbestedingen.”

Wat maakt het dat je al jaren met plezier dit werk doet?
“Het feit dat je letterlijk samen aan iets bouwt. Elke dag weer zie je resultaat. Het geeft mij echt een kick om aan het einde van een project weg te lopen en achterom te kijken. Dan zie je letterlijk iets staan wat je zelf hebt gemaakt. Zo rijd ik een paar keer per jaar met mijn gezin over de A1 bij Amsterdam. De verbreding van het asfalt wordt nog elke keer aangehaald. Daar blijf je dan toch trots op.”

Wat zijn je verdere ambities?
“Ik zou het mooi vinden om me de komende jaren wat meer richting directievoerder of toezichthouder te begeven. Een switch naar de opdrachtgeverskant, omdat ik verwacht daardoor wat meer rust in mijn werk te krijgen. De aannemerij brengt toch veel werkdruk met zich mee en dat wil ik de komende jaren wel wat afbouwen.”

Martijn Maatman (31) is werkzaam als werkvoorbereider/adviseur in de weg- en waterbouw bij de Gemeente Almelo. In de eerste jaren van zijn carrière doorliep hij de productiekant. Daardoor kent hij het klappen van de zweep. Hij weet waar uitvoerend collega’s mee te maken krijgen op de bouwplaats. In zijn huidige rol pakt hij al aardig wat projectleiderstaken op. Een rol die hij in de toekomst officieel hoopt te bekleden. Op projectbasis, want dat bevalt hem wel.

Neem ons eens mee in jouw achtergrond, Martijn.

“Mijn carrière in de bouw begon middenin de nasleep van de kredietcrisis. Bouwbedrijven hadden last van de marktwerking. Prijzen lagen onder druk en de werkdruk was hoog. Doordat ik net van school kwam wist ik niet beter, maar ik heb in die tijd echt geleerd wat hard werken is. De eerste stappen in het vak maakte ik in de rollen van stratenmaker, rioleur en voorman. Ik leerde de fijne kneepjes van het vak, maar ook het omgaan met lastige omstandigheden. Dat heb ik in mijn latere rollen zeker meegenomen. Ik laat me niet uit het veld slaan bij tegenslagen, maar weet dan goed te relativeren. In die eerste jaren heb ik in snelle tijd veel geleerd en het heeft me volwassen gemaakt.”

 

Wat trekt je zo aan in jouw rol?

“Ik herinner me nog dat ik in de beginjaren vooral voldoening haalde uit de commerciële kant. Ik was resultaatgedreven en kreeg er een kick van om goed in te kopen en marges te pakken. Later kwam ik er achter dat dat niet het belangrijkste is. Ik kwam terecht in een omgeving waar samenwerken veel aandacht kreeg. Krachten bundelen met derde partijen en samen tot resultaten komen. Niet alleen vanuit eigenbelang denken, maar juist in gezamenlijk belang. Ik geloof erin dat je daar uiteindelijk veel meer mee bereikt. Door samen open het gesprek aan te gaan, kom je tot constructieve oplossingen. Die waardevol zijn voor alle betrokken partijen. Ik besef nu dat de heersende bedrijfscultuur daar cruciaal voor is. Als de cultuur van een bedrijf gericht is op samenwerken, sijpelt dit ook door in de aanpak van werknemers.”

 

Waarom kies je ervoor om op projectbasis te werken en niet in vaste dienst te gaan?

“Het bevalt mij ontzettend goed om voor verschillende opdrachtgevers te werken. Ik krijg de kans om in meerdere keukens te kijken en te leren van verschillende bedrijfsculturen. In elk bedrijf neem ik weer ervaringen mee. Dat vormt mij als persoon. Door te werken in verschillende omgevingen, met veel verschillende mensen, krijg ik een brede kijk op zaken. En dan heb ik het niet alleen over een snelle groeicurve, maar ook over een scherpe kijk op wat bij mij past en wat ik belangrijk vind.”

 

Mooi om te horen dat het je carrière verbreedt. Aan welk project werk je nu?

“Momenteel werk ik als werkvoorbereider/adviseur bij de Gemeente Almelo voor het project ‘Reconstructie Henriette Roland Holstlaan’. Het doel is om de verkeersdoorstroming en de verkeersveiligheid te verbeteren. Naast de verkeerskundige opgave wordt er ook gekeken naar een stuk duurzaamheid. Hierbij moet je denken aan het verminderen van asfaltoppervlak en het vergroten van groen- en wateroppervlak. Mijn rol binnen het project neigt naar de rol van projectleider, want ik doe voornamelijk onderzoek in het voortraject en zorg voor interne afstemming. Samen met het bouwteam komen we stap voor stap tot een concreet plan. In het begin was het even aftasten, want de werkomgeving bij de overheid is natuurlijk anders dan in de aannemerij.”

 

Vertel, wat is er zo anders?

“Het grote verschil dat ik zie is dat ik bij de overheid veel eerder in het proces word betrokken. Ik word al tijdens de probleemstelling gevraagd mee te denken. De oplossing is nog niet bedacht en er worden nog geen conclusies getrokken. Het probleem wordt eerst volledig uitgepluisd, waardoor je gestimuleerd wordt meer uit je comfortzone te stappen.”

 

Hoe is de samenwerking met CoBuilders ontstaan?

“Net als van vele andere recruiters ontving ik via LinkedIn een bericht van Karlijn. Normaal gesproken doe ik daar niet zoveel mee, maar haar bericht viel op. Het was persoonlijk en ik merkte dat ze zich echt had verdiept in mijn profiel. Ik voelde me aangesproken en was op zoek naar een nieuwe opdracht. Vervolgens werd ik verrast door het eerste gesprek met Chenanja. Mijn wensen stonden centraal en er werd echt gedacht vanuit mijn belang. Wie is Martijn en wat wil Martijn? Een overstap naar de weg- en waterbouw bij de overheid was daarna snel beklonken. Bovendien stond CoBuilders open voor een alternatieve samenwerkingsvorm. Normaal gesproken wordt er gewerkt met een deta-vast constructie, maar ik wilde graag op projectbasis blijven werken. De intentie waarmee we de samenwerking zijn aangegaan was projectdetachering voor een half jaar. Inmiddels is dat weer met een half jaar verlengd, maar ik vind het fijn om die flexibiliteit te houden.”

 

Waar sta je over vijf jaar?

“Ik hoop dan als projectleider met een mooi team aan diverse projecten te werken. Die verandering in mijn werk wil ik houden. Of dat binnen de overheid is durf ik niet te zeggen. Het gaat mij meer om wat ik doe in plaats van waar. De organisatie moet uiteraard bij me passen, maar ik weet inmiddels op veel plekken mijn weg te vinden.”

 

In onze branche spreken we van een driehoeksrelatie. Je hebt de medewerker, de opdrachtgever en de tussenpartij, dat zijn wij. De opdrachtgever speelt een belangrijke rol: dankzij onze opdrachtgevers kunnen we medewerkers vooruit brengen in hun carrières. De beste plekken vinden waar potentieel tot zijn recht komt. Wij zijn dan ook trots op ons netwerk en de duurzame samenwerkingen die daaruit zijn ontstaan. In deze rubriek lichten we zo’n mooie samenwerking uit. Met welke bedrijven werken we samen en hoe wordt dit door de opdrachtgever ervaren?

Dit keer een gesprek met Lillian Hoogland van VolkerWessels Telecom (VWT). VWT verzorgt de ondergrondse aanleg van glasvezel, waar onder andere engineers en uitvoerders voor nodig zijn. Sinds februari 2021 werken VolkerWessels Telecom (VWT) en CoBuilders samen. De aanhoudende groei in hun productielijnen staat haaks op de krappe arbeidsmarkt vandaag de dag. Het aanbod van de vaste poule van preferred suppliers was niet toereikend genoeg meer. VWT ging daarom op zoek naar hulptroepen en kwam zo in contact met Chenanja van CoBuilders.

Wat zochten jullie precies?
“Een doorslaggevende factor om met CoBuilders in zee te gaan was het persoonlijke contact. Er wordt oprecht geluisterd en gedacht in het belang van ons als opdrachtgever. De commerciële insteek is ver te zoeken en dat is een fijne basis voor een samenwerking. Natuurlijk moet er geld verdiend worden, maar dat sijpelt absoluut niet door in jullie werkwijze.”

Goed om te horen. Hoe ervaren jullie de samenwerking met ons?
“Er wordt altijd een duidelijk en eerlijk beeld geschetst. Wat is haalbaar en wat gaat niet lukken? Die eerlijkheid is erg fijn. CoBuilders kent de markt en weet dus goed in te schatten waar de kansen liggen. Dat doen ze bovendien op een transparante manier: alles gaat in samenspraak en er wordt nergens geheimzinnig over gedaan. Als opdrachtgever weet je waar je aan toe bent en waar je staat. Ook ervaar ik het contact met Chenanja, onze vaste contactpersoon, als erg prettig. Ze voelt goed aan wanneer het moment is om contact te leggen. Ze hangt niet wekelijks aan de telefoon, maar dat hoeft ook niet. Als we elkaar spreken, gaat het ook écht ergens over.”

In de huidige markt is transparantie niet meer weg te denken. Wat is jouw visie op ontwikkelingen in de markt?
“Er is natuurlijk al jaren een ‘war on talent’, maar we zitten nu duidelijk in een situatie waarbij de werknemer bepaalt waar hij gaat werken. De sollicitant staat aan het roer van een sollicitatie, dus de beleving die iemand heeft is cruciaal in zijn keuze. Als werkgever moet je een sollicitant een kijkje geven in de cultuur van het bedrijf en de mensen die er werken. Op zoek gaan naar de persoonlijke klik. En goede arbeidsvoorwaarden zijn niet langer unieke extra’s, maar een voorwaarde.”

De sollicitant heeft duidelijk de touwtjes in handen. Wat merken jullie hier zelf van?
“Na de eerste coronadip, trok de markt weer aan. Er ontstonden zoveel vacatures, dat een sollicitant bijna altijd meerdere procedures heeft lopen. Dat merken we in onze sollicitatietrajecten. Het is niet alleen nóg moeilijker om geschikte mensen te vinden, maar ook om een sollicitant vervolgens voor je te laten kiezen. Dat is ook de reden dat we gebruik maken van een partij als CoBuilders die met ons meezoekt. Er is simpelweg meer mankracht én kennis nodig om potentieel op de arbeidsmarkt te vinden.”

Die zoektocht naar potentieel sluit aan bij de Krachtmeting-aanpak van CoBuilders. Zijn jullie daar net zo enthousiast over als wij?
“Ja, absoluut. Als ik kijk naar onze medewerkers, zijn hun achtergronden zo divers. Natuurlijk kijken we naar iemands’ kennis en kunde, maar vooral ook naar de mens erachter. De telecom is niet persé een branche waar je van jongs af aan al voor kiest. Er is ook niet een duidelijke opleidingsrichting voor, dus je rolt er meestal bij toeval in. Er is niet één profiel dat duidelijk bij ons past of waar wij op zouden kunnen selecteren. Iemands’ sterke punten of persoonlijke ambities geven vaak een goed beeld of iemand op een bepaalde plek past of niet. Een betrouwbare graadmeter voor succes.