Draven we niet door?

Draven we niet door?

De snelle opkomst van tech ligt al jaren onder een vergrootglas. Menselijke taken worden geautomatiseerd en digitale tools nemen steeds meer werk uit handen. Hartstikke mooi die snelheid en dynamiek, maar gaat het niet ten koste van de mensgerichtheid van organisaties?

 

Gevolg van de digitalisering is dat het persoonlijke contact meer naar de achtergrond verdwijnt. In onze branche zien we dat digitaal solliciteren en gerobotiseerde vacature matching meer de norm wordt. Je wordt door een intelligente computertool aan een vacature gekoppeld, op basis van jouw online profiel. Geweldig dat het kan en efficiënt is het zeker. Toch schuurt het ook ergens, want waar blijft het menselijke aspect?

 

In de praktijk zien we ook de keerzijde van deze tech trend. Massabenaderingen op LinkedIn met verkeerd geïnterpreteerde informatie, het gevoel slechts een ‘nummertje’ te zijn en de fysieke afstand die échte verdieping toch lastig maakt. Misschien is dat wel een juiste conclusie in recruitment: an sich werken technische tools prachtig, maar blijft het wel oppervlakkig. Het persoonlijke contact ontbreekt en daardoor wordt de grip regelmatig verloren.

 

Draven we niet te veel door? is dus een zeer terechte vraag. En dan hebben we het niet over simpele taken die je gemakkelijk kunt digitaliseren. Daar kun je natuurlijk je voordeel mee doen. We hebben het over complexe zaken waar menselijk handelen het verschil maakt. In dat soort situaties lijkt het cruciaal dat de mens juist in beeld blijft. Denk aan persoonlijke gesprekken tussen een werknemer en werkgever in de zoektocht naar een passende baan. De persoonlijke aanpak is hierin zo belangrijk dat dit niet te ondervangen is door een slim computersysteem.

 

Zie het als een mooie uitdaging. Als organisatie in een digitaal tijdperk de juiste menselijke touch vinden. Daar ga je pas écht verschil mee maken.

Meer blogs en artikelen