Zelfs nu we in economisch mindere tijden zitten, is er sprake van aanhoudende krapte op de arbeidsmarkt. Er zijn nog altijd te weinig mensen beschikbaar. De vergrijzing levert een grote bijdrage aan die structurele krapte. Het échte effect van de vergrijzing moet zelfs nog komen. In de komende jaren gaan steeds meer mensen met pensioen.
Wie moet dat gat gaan opvullen? Jongeren, parttimers of toch robots? Een combinatie van die drie is het eerlijke antwoord. Dat betekent dat werkgevers verschillende groepen aan zullen moeten spreken. Jongeren hebben andere carrièrewensen, zoals een goede werk-privébalans. Deeltijders staan soms open voor extra uren, maar willen dat wel flexibel kunnen invullen. Niet gelijk een volledig dagdeel extra werken, maar bijvoorbeeld elke dag een uurtje langer. Lukt het niet met extra mankracht? Dan kan je de productiviteit proberen te verhogen door in te zetten op robotisering. Simpele processen zijn soms gemakkelijk te automatiseren, waardoor het je (tijds)winst oplevert.
Waar het een lastig vraagstuk is voor werkgevers, pakt de situatie voor werknemers juist positief uit. Ontslag ligt niet snel op de loer, de overstap naar een andere baan is makkelijk gemaakt en de kans op werk is groot. Zelfs als je niet de juiste diploma’s of ervaring hebt. Volop baankansen dus. Doe er als werkende je voordeel mee.