Van de bakkerij naar de bouwplaats

Een enthousiaste doener met een passie voor techniek. Dat is Jaap in een notendop. Samen met zijn vrouw en twee kinderen woont hij in Oldenzaal. Al 38 jaar lang. Zijn carrière in de bouw kent een bijzonder pad. Ondanks zijn interesse voor techniek werd de bouw hem op jonge leeftijd door zijn omgeving afgeraden. De reden? Het fysiek zware werk dat je niet lang vol kunt houden. Onder het mom van ‘werken met de handen’ begon hij zijn carrière als bakker. Later maakte hij de stap naar de logistiek. Totdat hij werd geïnspireerd door een oud-collega die aan de slag ging in de bouw. Zijn gedrevenheid en proactieve instelling hebben hem gebracht waar hij nu staat. Ik ging met hem in gesprek over zijn zoektocht en ervaringen.

Van de bakkerij naar de bouwplaats. Waarom die carrièreswitch?

“Als kind kwam ik er al snel achter dat ik twee rechterhanden heb. Het liefst was ik bezig met breken en bouwen. Daar kon ik me uren in verliezen. Ik wil graag weten waarom materialen doen wat ze doen. Die fascinatie voor techniek heb ik altijd al gehad. Een opleiding in de bouw was dus een logische stap, maar die werd me van alle kanten afgeraden. De fysieke risico’s van het vak wogen zwaar. De keuze voor de bakkersopleiding was niet weloverwogen, maar eerder een gebrek aan beter. Ik kon met mijn handen aan het werk en vond er ruimte voor creativiteit. Op een gegeven moment brak het vroege ochtendwerk me op en vond ik een baan als logistiek medewerker. In mijn vrije tijd bleef ik bezig met techniek, waardoor ik een goede basiskennis opbouwde. Ik stripte mijn woning en bouwde die zelf weer helemaal op. Van timmerwerk tot het plaatsen van een nieuwe keuken. In 2017 kwam er een onverwachte kans om de stap naar de bouw te maken. Die heb ik gegrepen.”

Welke kans kreeg je?

“Ik werkte samen met een stagiair die in de bouw aan de slag ging. We hielden contact en ik deelde mijn interesse met hem. Hij introduceerde me bij zijn werkgever en het kwam tot een gesprek. Niet veel later kon ik er, dankzij mijn ervaring, als allround bouwer aan de slag. Die kans heb ik met beide handen aangegrepen. Ik pakte alles aan, liep mee met collega’s en leerde nieuwe technieken. Vrij snel kreeg ik mijn eigen bus en mocht ik zelf op pad. Die proactieve houding heeft me veel opgeleverd. Ik herkende de drive die ik als kind had om technische dingen voor elkaar te krijgen. Ik heb een sterk intrinsieke motivatie om mezelf te ontwikkelen en toe te werken naar resultaat. Van niets iets zien worden.”

Toch kwam er een moment dat je ging twijfelen over je werk. Wat ging je tegenstaan?

“Ik kreeg een tennisarm. Een groot deel van de tijd deed ik stukadoorswerk en dat vraagt fysiek veel van je. Mijn blessure werd erger en ik hield het werk op een gegeven moment nog maar een halve dag vol. De waarschuwingen van vroeger bleken niet helemaal ongegrond te zijn. Dat was voor mij een eye opener. Ik gaf mezelf twee opties: de ziektewet ingaan of ander werk in de bouw zoeken. Het werd dat laatste. Ik vlieg zaken graag positief aan en denk in mogelijkheden. Het voelde als een nieuw kruispunt in mijn carrière. Uiteenlopende mogelijkheden, maar wat was voor mij de juiste richting? Ik had totaal geen kaders en miste een duidelijke focus: alles lag nog open. Dan heb je een flinke klus te klaren in de huidige arbeidsmarkt waar de vacatures om je oren vliegen.”

Een flinke uitdaging dus. Hoe kwam CoBuilders op je pad?

“Jochem benaderde mij via LinkedIn. Zijn ervaring in de branche en uitgebreide netwerk kon ik goed gebruiken. Na het eerste gesprek was er gelijk een klik. Er werd goed geluisterd naar mijn verhaal en Jochem stelde me andersom ook vragen die me aan het denken zetten. In wat voor soort type bedrijf voel ik me thuis? Wat heb ik een bedrijf te bieden? Door de verdiepende, en soms ook kritische vragen, kreeg ik een duidelijk beeld van mijn wensen. Precies wat ik nodig had.”

Hoe ging het verder?

“Toen we mijn uitgangspunten scherp hadden, ging Jochem voor me aan de slag. Op zoek naar passende rollen en bedrijven. Ik heb het idee dat hij en zijn collega’s er iedere dag mee bezig waren. Er was veel contact en per mail werden er verschillende opdrachtgevers aan me voorgesteld. De rol van assistent uitvoerder sprak me enorm aan. De techniek en het aansturen van een project komen er mooi in samen. Met mijn praktijkkennis en -ervaring is het een rol waarin ik me kan verder ontwikkelen tot uitvoerder. Na een gesprek bij Lowik Bouw en rondleiding door het bedrijf, viel alles op zijn plek. De projecten, de mensen en de ontwikkelmogelijkheden: alles klopte. Inmiddels ben ik er alweer een aantal maanden werkzaam.”

Mooi hoe alles dan samenkomt. Hoe bevalt het in je nieuwe rol?

“Ontzettend goed. De eerste periode ben ik gekoppeld aan een voorman om het werk me eigen te maken. Ik ben verantwoordelijk voor de materiaalinkoop van een project en zorg ervoor dat afvalscheiding goed gebeurd. Eind november start ik met de deeltijdopleiding tot assistent uitvoerder. Als het goed is heb ik dan binnen tien maanden mijn diploma. Een vooruitzicht waar ik enorm veel energie van krijg. Ik ben van mening dat je niet iemand kunt aansturen, als je de inhoud van de rol niet kent. Deze combinatie van werken en leren zorgt dus voor een perfecte basis. En dat smaakt nu al naar meer.”

Die drive zit er nog steeds in. Wat zijn je ambities voor de toekomst?

“Mijn pijlen zijn nu volledig gericht op het doorstromen naar de uitvoerdersrol. Ik wil meters maken en zoveel mogelijk ervaring opdoen. Ik kan mezelf nog op veel gebieden verbeteren en deze rol biedt me alle kansen. Ondanks mijn kennis en ervaring merk ik dat ik elke dag nog nieuwe dingen leer. Dat is toch geweldig? Waar het eindigt weet ik niet. Dat vind ik eigenlijk wel een mooie koers. Alle opties open en blik vooruit. De toekomst zal het leren.”